Miód z mniszka lekarskiego – przepis i właściwości

Mniszek lekarski i mlecz to dwie różne rośliny, które bardzo łatwo można pomylić. Występują one powszechnie, ale tylko jedna z nich nadaje się do tego, by wykorzystać ją w wieloraki sposób, np. do przyrządzenia miodu z mniszka lekarskiego. Przybliżymy Wam nieco obie te rośliny, pokażemy, jakie są różnice między mniszkiem a mleczem i co dobrego można przygotować z tego pierwszego.

Czy mniszek lekarski i mlecz to to samo?

Właściwości mniszka lekarskiego – inaczej mówiąc, mniszka pospolitego – znane były już naszym babciom i prababciom. Stosowało się go w medycynie ludowej, ponieważ jego działanie zapobiegało wielu dolegliwościom. Przez jego duże podobieństwo do mlecza łatwo można pomylić te dwie rośliny. Wyjaśnimy Wam, jak je odróżniać, i wskażemy główne różnice między nimi.

Jak wygląda mniszek lekarski?

Mniszek lekarski może osiągnąć nawet 50 cm wysokości, występuje pospolicie – w trawach i na łąkach. Ma długi, gruby korzeń. Łodygi są pozbawione liści, a w środku są puste. Roślina ma kilka pędów (łodyg), które wyrastają z jednego miejsca w ziemi. Z każdej wyrasta tylko jeden kwiatostan.

Liście mniszka lekarskiego są długie, wycięte w formie piór o lancetowatym (podłużnym) kształcie. Kwiaty mają kolor żółty, wyglądają jak zebrane w koszyczek. Kwitną od kwietnia do lipca, a na jesieni po raz drugi. Przekwitnięte mniszki lekarskie przeobrażają się w białą, puszystą kulkę. Wszystkie części mniszka wytwarzają biały sok.

Jak wygląda mlecz?

Mlecz, podobnie jak mniszek lekarski, porasta łąki, tereny trawiaste, zarośla i nieużytki. Składa się z jednej łodygi, od której odchodzą kolejne odrosty pędów bocznych i listków. Liście mają lekko siny kolor oraz są powycinane, kolczaste. Po przekwitnięciu kwiat zamienia się w zbitą kulkę. Ma sztywną łodygę, a pod ziemią wytwarza pnącza.

Różnice pomiędzy mniszkiem a mleczem

Możemy wyróżnić kilka charakterystycznych cech mniszka lekarskiego i mlecza – dzięki ich znajomości więcej nie pomylisz tych dwóch roślin:

• Mlecz ma jedną łodygę, od której odchodzą boczne pędy, a mniszek rozetę, która wychodzi z ziemi.
• Mniszek po przekwitnięciu zmienia się w dmuchawiec, a mlecz – w zamknięty pąk.
• Mniszek tworzy długi korzeń palowy.
• Mniszek ma głęboko powycinane liście, a mlecz nie.
• Mniszek wytwarza biały, mleczny sok.

Jakie właściwości i działanie ma mniszek lekarski?

Spożywanie mniszka lekarskiego, np. w formie miodu, niesie za sobą wiele pozytywnych konsekwencji. Powinniśmy zbierać nadziemne części mniszka lekarskiego. Działają one przeciwcukrzycowo, poprawiają odporność, pomagają w chorobach układu moczowego oraz w chorobach skóry. Zawierają witaminy A, C, B, a także potas, magnez i żelazo.

Mniszek lekarski – zastosowanie lecznicze

Mniszek lekarski możemy stosować na wiele różnych dolegliwości. Syrop z mniszka lekarskiego:

• działa przeciwkaszlowo, przeciwmiażdżycowo oraz ma właściwości oczyszczające,

• wzmacnia odporność w okresie rekonwalescencji,
• reguluje pracę jajników i cykle miesiączkowe,
• przeciwdziała zastojom żółci w wątrobie,
• hamuje rozwój grzybów i baterii,
• ułatwia trawienie,
• wspomaga leczenie miażdżycy,
• poprawia sprawność seksualną.

Sprawdź: Dekoracje z użyciem jadalnych kwiatów

Przeciwwskazania

Jeżeli cierpisz na nadkwasotę, niedrożność jelit lub dróg żółciowych, wrzody żołądka, kamicę żółciową bądź choroby nerek – lepiej nie spożywać miodu i syropu z mniszka lekarskiego, gdyż mniszek może nasilić nasze dolegliwości. Natomiast kobiety w ciąży lub karmiące powinny zasięgnąć porady lekarza w tej kwestii.

Miód z mniszka lekarskiego – przepis

Mniszek lekarski znajdziemy na łąkach i trawach; najlepiej wybrać się w miejsca, które oddalone są od dróg, by były wolne od zanieczyszczeń. Zwróćmy też uwagę na to, aby unikać pól, na których mogły być stosowane opryski. Na zrywanie wybierzmy się w słoneczny dzień, przed południem. Wtedy to kwiaty mniszka są jeszcze otwarte. Wieczorem kwiaty się zamykają, krążą też opinie, że mogą być gorzkie.

Na miód zbieramy same główki, bez łodyg. Jeżeli chcemy zapełnić dwa małe słoiczki, potrzebujemy ok. 200 główek kwiatów. Dokładnie kilka razy płuczemy je w misce i czekamy kilka godzin, aż wszystkie robaczki z nich wyjdą, następnie przesypujemy do garnka i zalewamy ok. ½ litra wody.

Gotujemy 15 minut, odstawiamy do wystygnięcia – na 24 godziny. Po tym czasie dosypujemy pół szklanki cukru i dodajemy sok z całej cytryny. Gotujemy ok. 2 godziny, do momentu, aż nasz miód zgęstnieje. Następnie przelewamy do czystych słoiczków i odstawiamy je do góry dnem.

Zobacz też: Jak suszyć zioła

W ten sposób mamy gotowy miód, który możemy dodawać do herbaty. Jedna łyżeczka miodu dziennie jest wskazana w okresie infekcji i obniżonej odporności.